بررسی رابطه‌ی سطح سواد بهداشتی و خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 ساکن شهرستان بستک

مقدمه: سواد بهداشتی، به معنای میزان ظرفیت فرد در کسب، پردازش و درک اطلاعات بهداشتی پایه و خدمات بهداشتی مورد نیاز جهت اخذ تصمیمات بهداشتی آگاهانه است. سطح پایین سواد بهداشتی در مراقبت و درمان بیماری‌های مزمن مانند دیابت تأثیر منفی دارد. این در حالی است که این بیماری نیاز به خود مراقبتی ویژه توسط بیماران برای تمام عمر دارد. این مطالعه با هدف تعیین رابطه سواد بهداشتی و خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 ساکن شهرستان بستک انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی است که در سال 1394 بر روی 265 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد. به منظور جمع‌آوری داده‌ها، از پرسش‌نامه‌های سواد بهداشتی بزرگسالان ایرانی (HELIA) و خلاصه فعالیت‌های خود مراقبتی بیماران مبتلا به دیابت (SDSCA) استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌های مطالعه بیان‌گر آن است که 7/51 درصد بیماران سطح سواد بهداشتی پایین داشتند. میانگین نمره‌ی خودمراقبتی بیماران در هفته پیش از مطالعه برابر با 67/15±78/53 بود. سواد بهداشتی با خودمراقبتی و دو حیطه آن، شامل فعالیت بدنی و رژیم غذایی، رابطه معنی‌دار آماری را نشان نداد. نتیجه‌گیری: بیماران دیابتی جهت کنترل موفقیت‌آمیز بیماری خود، نیازمند آگاهی و نگرش کافی جهت به کارگیری خود مراقبتی مطلوب هستند. پیشنهاد می‌شود در برنامه‌های آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، توجه بیشتر به مقوله سواد بهداشتی بیماران شود.